ՆիկոլաՔՊական պրոպագանդան, ըստ արևմտյան մոդերատորների կողմից Հայաստանին պարտադրված սցենարի, «մանրից» փոխում է պատերազմում պարտության գլխավոր մեղավորին՝ «նախկիններին» մղելով երկրորդ պլան: Հիմնական մեղավոր է հռչակվելու Ռուսաստանը, որի հարկադրանքով «թալանչի նախկինները» Արցախը հանձնել էին Ադրբեջանին, և այդ «հանձնումը» պատերազմի միջոցով «հայ ժողովրդի թշնամի» Ռուսաստանը գցեց «խեղճ Նիկոլի» գրպանը:
Ի՞նչ աներ «խեղճը», ինչպե՞ս դրա դեմն առներ, երբ մի կողմից էլ «դավաճան հայերը» հրթիռների միջից հանում էին ոսկի պարունակող պլատաները, ինչի մասին, ամենայն հավանականությամբ, արտահոսք էր եղել նույն ռուսական կողմից: Կարճ ասած՝ «խեղճ Նիկոլի» թեթև ձեռամբ լայն թափով առաջ է մղվում «թուրքից բեթար ռուսը» թեզը, որը, մեծ հաշվով, Ռուսաստանի համար ընդամենը գեոքաղաքական «թեթև կսմիթ» է լինելու, բայց Հայաստանի և ՌԴ-ում բնակվող 3 միլիոն հայերի համար կարող է վերածվել իրական մղձավանջի: Իսկ ամենաստորացուցիչը այս ամենի մեջ այն է, որ նիկոլաՔՊական պրոպագանդայի արևմտյան մոդերատորները հայ ազգին վաղուց արդեն համարում են միաբջիջ ազգ և վերաբերվում են որպես միաբջիջ ազգի: